Με αφορμή την εβδομάδα Εθελοντισμού 1-8 Δεκεμβρίου 2019
Όταν το όραμα για ένα κόσμο αγάπης, ισότητας, ευημερίας, ανάπτυξης γίνεται ανιδιοτελής αγώνας μιλάμε για εθελοντισμό. Ο εθελοντισμός είναι στάση ζωής, είναι κάθε πράξη αφιλοκερδούς προσφοράς στους συνανθρώπους μας, την πατρίδα, το περιβάλλον, τον πλανήτη.
Στο μυαλό του εθελοντή στριφογυρίζουν οι λέξεις αγάπη, άνθρωπος, κόσμος, προσφορά, ενώ οι λέξεις κέρδος και αντάλλαγμα απουσιάζουν πλήρως από το λεξιλόγιο του. Σπρωγμένος από αγνά συναισθήματα αγάπης προς τον συνάνθρωπό του, έτοιμος να συνδράμει στην ευημερία του πλησίον του, ο εθελοντής είναι παρών, αγωνίζεται, προσφέρει, θυσιάζεται, καταθέτει την ψυχή του. Ο εθελοντισμός ξεπερνά τα όρια της φιλανθρωπίας και ασκεί καταλυτική παρέμβαση σε κάθε τομέα, είτε αυτός είναι η προσφορά ειδών πρώτης ανάγκης και υπηρεσιών, είτε η συμβολή στη διεξαγωγή δραστηριοτήτων, ή ακόμα και η συνδρομή σε δράσεις που αφορούν ολόκληρη την κοινωνία, το περιβάλλον, και εν γένει την ανθρωπότητα. Είναι γεγονός ότι οι αξίες και τα ιδεώδη που διαποτίζουν τον εθελοντισμό συμβάλλουν στην αλλαγή της κοινωνίας και του κόσμου αλλά ταυτόχρονα αναβαθμίζουν το πνεύμα, προάγουν την ανθρωπιά, τη συνεργασία και την ομαδικότητα και τελικά οδηγούν στη συνειδητοποίηση ότι σε αυτόν κόσμο κανείς δεν είναι μόνος.
Αν ανατρέξει κανείς στην ιστορία του εθελοντισμού θα παρατηρήσει ότι εθελοντικές πράξεις είχαν καθοριστική αξία ανά το πέρασμα των αιώνων. Στην αρχαιότητα, στον Χριστιανισμό στο Βυζάντιο, στον Μεσαίωνα, στον Νεότερο και Σύγχρονο κόσμο, η ευαισθητοποίηση για όλα τα κοινωνικά προβλήματα και η ανιδιοτελής προσφορά είναι αναμφισβήτητα χαρακτηριστικά των κοινωνιών. Διαχρονικά ο εθελοντισμός αντιστρατεύεται τον ατομισμό, την κερδοσκοπία, τον εγωκεντρισμό και είναι αποτέλεσμα της παιδείας που λαμβάνει το άτομο σε όλη τη διάρκεια της ζωής του από την οικογένεια, το σχολείο, την κοινωνία, το κράτος.
Στην Κύπρο, μπορούμε σήμερα περήφανα να μιλάμε για την πολύτιμη και πλούσια εθελοντική δράση των πολιτών οι οποίοι είναι παρόντες σε κάθε στιγμή που η καθημερινότητα, η κοινωνία, το κράτος τους χρειάζεται. Ως αντιστάθμισμα στην αδιαφορία, την εσωστρέφεια και την ιδιοτέλεια της εποχής, οι εθελοντές συνάνθρωποί μας προβάλλουν την αγάπη, τη στοργή, την υπευθυνότητα και την ανθρωπιά. Η καρδιά είναι αυτή που έρχεται πρώτη για τον εθελοντή, γιατί αυτός δεν είναι εθελοντής επειδή έχει χρόνο, αλλά επειδή έχει καρδιά που αγαπά και νοιάζεται.