Η πορεία των λαών και των εθνών βρίσκεται σε ένα ατέρμονα κύκλο όπου το παρόν γίνεται παρελθόν, δημιουργώντας, οικοδομώντας και μεταλαμπαδεύοντας επιτεύγματα, γνώσεις, πεποιθήσεις, ήθη και έθιμα. Όσα παραδίνονται από γενιά σε γενιά συνιστούν την παράδοση ενός λαού, η οποία αποτελεί αδιάσπαστο κομμάτι της ταυτότητάς του. Μιλώντας για την παράδοση εννοείται κάθε ιδιαίτερο γνώρισμα της ζωής ενός λαού προσδιοριζόμενο από χώρο και χρόνο το οποίο διασώθηκε στο πέρασμα των γενεών. Γλώσσα, ιστορία, κοινωνικοπολιτικές και θρησκευτικές αντιλήψεις, αρχιτεκτονική, ήθη, έθιμα, μουσική, τέχνες αλλά και κάθε συνήθεια της καθημερινότητας είναι παράδοση. Οι ρίζες της παράδοσης συνήθως χάνονται σε βάθος χρόνου ενώ, ταυτόχρονα η ίδια η παράδοση ως ζωντανός οργανισμός, χαράσσει πορεία στη συνέχεια των εποχών, καθορίζει εξελίξεις και κουβαλά την ταυτότητα ανθρώπων, λαών και εθνών.
Η αξία της παράδοσης, έγκειται στο ότι χαρακτηρίζεται ως η αλυσίδα η οποία ενώνει τόσο τις εποχές όσο και τους ανθρώπους με τον τόπο, τις καταβολές, τις επιδιώξεις και την ιστορία τους δίνοντας τους τις βάσεις για την πορεία τους στο μέλλον. Η παράδοση ενισχύει τη συλλογικότητα, τη συνεργασία, συμβάλλει στην κοινωνικοποίηση του ατόμου και στην επικοινωνία του με τους συνανθρώπους του. Η παράδοση ενισχύει την εθνική συνείδηση και διατηρεί την εθνική ταυτότητα κρατώντας τον σύγχρονο άνθρωπο μακριά από εθνικισμούς και φανατισμούς ενώ ταυτόχρονα τον βοηθά να αντικρίσει την παγκοσμιοποίηση και τον διεθνισμό με αυτοπεποίθηση, χωρίς φόβο και μισαλλοδοξία, σεβόμενος τη διαφορετικότητα. Επιπλέον, η επαφή του σύγχρονου ανθρώπου με τις ρίζες του, τον ωριμάζει πνευματικά, του κληροδοτεί ηθικές αξίες και ιδανικά με τα οποία χτίζει νέα επιτεύγματα τα οποία θα κληροδοτήσει στους απογόνους του. Η γνώση της παράδοσης μπορεί να προστατεύσει από επαναλήψεις ολέθριων σφαλμάτων, να συμβάλει στη γόνιμη αξιοποίηση συνθηκών για τη πρόοδο και την εξέλιξη. Η παράδοση δεν συνεπάγεται την οπισθοδρόμηση ή την προγονοπληξία, αλλά αντίθετα, συνεπάγεται τον ανθρωπισμό, τα ιδανικά και τις αξίες που οδηγούν στον υγιή εκσυγχρονισμό και την πρόοδο. Φυσικά, δεν πρέπει να παραβλέπει κανείς την έμπνευση που αντλούν καλλιτέχνες, μουσικοί, ζωγράφοι κτλ, από την παράδοση, από τις ρίζες και τις καταβολές τους, η οποία οδηγεί σε θαυμαστά δημιουργήματα.
Στη σύγχρονη εποχή, η παράδοση περνά κρίση, οι νέοι χλευάζουν οτιδήποτε θυμίζει ταυτότητα, ήθη, έθιμα, συνήθειες, και συχνά την ταυτίζουν με προσκόλληση στο παρελθόν και άρνηση παρόντος και μέλλοντος. Αυτό συμβαίνει εξαιτίας των συνθηκών της σύγχρονης ζωής, την ξενομανία, τον μιμητισμό ξένων προτύπων, την άκριτη παγκοσμιοποίηση, την ιστορική άγνοια, την κρίση παραδοσιακών θεσμών, την τεχνοκρατία, την αναζήτηση γρήγορων και τυποποιημένων λύσεων, αλλά και την απομάκρυνση του ίδιου του ανθρώπου από την ουσία της ζωής και της κοινωνίας του. Ο σύγχρονος άνθρωπος στρεφόμενος στα υλικά αγαθά έχει ανεβάσει την τεχνολογία και την ύλη στο βάθρο των υπέρτατων αξιών υποτιμώντας το πνεύμα, την ηθική, τον άνθρωπο.
Η παρούσα κατάσταση είναι ιδιαίτερα ανησυχητική, τόσο για τη διατήρηση της παράδοσης, όσο και για την πορεία της σύγχρονης γενιάς στο μέλλον. Οι πρόγονοί μας, κληροδότησαν συνήθειες, ήθη, έθιμα, τέχνες και λαμπρά επιτεύγματα που μας οδήγησαν στον παρόν. Εμείς, η παρούσα γενιά, θα μπορέσουμε να κληροδοτήσουμε την κληρονομιά των παλαιότερων στις επόμενες γενιές, ή ακυρώνοντας και καταργώντας κάθε δεσμό με την ταυτότητά μας θα τις αφήσουμε μετέωρες να αναζητούν ερείσματα για το μέλλον; Η ευθύνη για τη διατήρηση της παράδοσης βαραίνει κάθε νέα γενιά που κουβαλά στις πλάτες της προγόνους και απογόνους που ζητούν να συμφιλιωθούν και να συνυπάρξουν. Αυτό είναι το στοίχημα κάθε γενιάς, να κληρονομήσει και να κληροδοτήσει την παράδοση.
